برخي از گروه‌هاي مخالف جمهوري اسلامي در نمايشگاه كتاب فرانكفورت امسال شركت جستند. معترضان با پخش اعلاميه و گفت‌وگو با بازديدكنندگان، نقض حقوق‌بشر و سركوب نويسندگان، روزنامه‌نگاران و هنرمندان در ايران را يادآور شدند.
چادر كمينه همبستگي براي ايران در نمايشگاه كتاب فرانكفورت
كميته همبستگي براي ايران" يكي از گروه‌هاي شركت كننده معترض در نمايشگاه بين‌المللي كتاب فرانكفورت بود كه در چادر آنان عكس‌هايي از محمد مختاري، محمدجعفر پوينده و علي‌اكبر سعيدي سيرجاني، نويسنگان قرباني در قتل‌هاي زنجيره‌اي و همچنين روزنامه‌نگاران زنداني از جمله عيسي سحرخيز، شيوا نظرآهاري، حسين درخشان و حميد مافي ديده مي‌شد.
مسئولان "كميته همبستگي" با اشاره به سركوب سيستماتيك نويسندگان و روزنامه‌نگاران منتقد بر اين مسئله تاكيد مي‌كردند كه «در نمايشگاه كتاب تهران در سال ۱۳۸۹ بسياري از كتاب‌هاي دگرانديشان در زمينه‌هاي سياست، اديان، فلسفه‌ي سياسي، ادبيات و تاريخ جمع‌آوري شده‌اند. از جمله كتاب‌هايي از فروخ فرخزاد، هوشنگ گلشيري، محمود دولت‌آبادي، عباس معروفي و رساله‌هاي آيت‌الله صانعي و آيت‌الله منتظري»
اين در حالي‌ست كه انتشارات دولتي ايران در نمايشگاه فرانكفورت بدون هيچ‌گونه محدوديتي به تبليغ كتب و رساله‌هاي خود مشغول هستند. به گفته كميته همبستگي ايران «هم‌اكنون تجديد چاپ برخي از آثار نويسندگان خارجي همچون تريسي شواليه، ويليام فالكنر، گابريل گارسيا ماركز، ويرجينيا وولف، مارگريتا دوراس، وودي آلن و دن براون در ايران ممنوع شده است. به گفته معترضان بسياري از بازديدكنندگان حتا حرفه‌اي نمايشگاه كتاب قرانكفورت نيز از اعمال چنين سانسورهاي شديدي در ايران بي‌خبرند.
سانسور در ايران
معترضان ايراني در نمايشگاه كتاب به سانسور شديد در ايران اعتراض داشته و بازديدكنندگان را از شرايط نابهنجار نويسندگان و روزنامه‌نگاران در ايران مطلع مي‌ساختند.
"گروه زنان فرانكفورت" با پخش اعلاميه از بازديدكنندگان مي‌خواست كه از مسئولان غرفه‌هاي دولتي ايران درباره‌ي سرنوشت صدها نويسنده و روزنامه‌نگاري بپرسند «كه هر روزه با ترس و وحشت در ايران زندگي مي‌كنند و بيم دارند كه تعقيب، بازداشت، ربوده، شكنجه و يا كشته شوند.»
گروه زنان ايراني در نمايشگاه كتات فرانكفورت
به گفته معترضان در حالي‌كه نمايشگاه كتاب فرانكفورت محلي براي تبادل افكار و عقايد مختلف بطور آزادانه است، «جمهوري اسلامي با سركوب وب‌نگاران، نويسندگان و روزنامه‌نگاران» اين اصول بديهي را زيرپا نهاده است.
"گروه زنان" به بازديدكنندگان نمايشگاه فرانكفورت يادآور مي‌شد كه با فشار «بر سياستمداران كشورهاي خود هر گونه گفت‌وگو با جمهوري اسلامي را وابسته به آزادي زندانيان سياسي در ايران كنند.»
محدوديت و فشار بر كانون نويسندگان ايران
"كميته همبستگي براي ايران" نيز با اشاره به وضعيت نويسندگان مستقل در ايران، بازديدكنندگان را به اين موضوع متوجه مي‌ساخت كه «كانون نويسندگان ايران ازسال ۱۳۸۱ تاكنون به دليل فشارهاي امنيتي حكومت ايران هنوز موفق به برگزار كردن مجمع عمومي سالانه خود نشده است و بسياري از نويسندگان و شاعران ايراني به دليل سانسور شديدي كه ناشران مستقل را به نابودي مي‌كشاند، سال‌هاست كه اينترنت را محلي براي انتشار آثار خود قرار داده‌اند.»
سانسور در ايران، يكي از موضوعات محوري مخالفان دولت جمهوري اسلامي در نمايشگاه كتاب فرانكفورت بود
از سوي ديگر جمهوري اسلامي با فيلترينگ، بستن و يا محدوديت براي صحفه‌هاي اينترنتي اين محل را نيز از بسياري از نويسندگان گرفته است. «فقط در چهار سال اول رياست جمهوري احمدي‌نژاد در ايران در سال‌هاي ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ تعداد ۱۲۰۰ نشريه سراسري و محلي در ايران توقيف شده‌اند و اكنون هزاران عنوان كتاب در وزارت ارشاد اسلامي ايران در انتظار انتشار هستند.»
در سال ۲۰۰۹ ميلادي نيز در برابر غرفه‌هاي ناشران دولتي تظاهراتي از سوي برخي ايرانيان معترضان برگزار شد، كه توجه بسياري از بازديدكنندگان را به وقايع ايران پس از انتخابات معطوف داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر