نداي سبز آزادي: روز به روز فشارهاي اقتصادي و اجتماعي بر مردم ايران بيش‌تر، و فضاي سياسي و رسانه‌اي و نقد بسته‌تر مي‌شود؛ در اين شرايط حاكميت در پي جشن و سروري است كه خود براي خود ساخته است. گويي نه تنها قرار نيست واقعيت‌هاي موجود را پذيرد و راهي براي حل مشكلات بيابد، بلكه براي خود فضايي ساختگي را به وجود مي‌آورد تا همچون داروهاي مسكن، دردهاي اين مشكلات را سركوب كند. اگر حاكميت با اين جشن‌ها و شادي‌ها و حماسه‌هاي ساختگي آرام مي‌شود، اما اين‌ها بر مردم اثري نمي‌گذارد و فراموشي نمي‌آورد؛ مخصوصن وقتي كه تاريخ را مي‌خوانند و رفتار حاكميت را با حكام قبلي مشابه مي‌بينند.
قضيه «9 دي» نيز يكي از اين جشن‌ها و حماسه‌هاي ساختگي است: «حماسه 9 دي سال88 حمايت از حريم ولايت و پاسخي محكم به فتنه‌جويان و حرمت شكنان عاشورا بود.» اين جمله‌اي است كه امروز يكي از روزنامه‌هاي دولتي چاپ تهران نوشت. حماسه محصول و زاييده ايستادگي، مقاومت و مجاهدت يك ملت است، و نه يك دولت. در واقع هيچ دولتي، هر چند سياست‌ورز و عادل باشد، نمي‌تواند حماسه توليد كند. حماسه‌ي دولتي، حماسه نيست، دروغ است. چطور ممكن است كه حماسه‌اي بدون مشاركت مردمي خلق شود؟ شايد كسي بپرسد پس آن تعدادي كه روز 9 دي سال گذشته در ميدان انقلاب تهران جمع شده بودند مردم نبودند؟ جواب بسيار ساده است. آري مردم بودند، اما بخشي از مردم كه با تدبير و مديريت دولت به ميدان آمده بودند و در حقيقت اين بخش از مردم كه سياهي‌لشكر دولت هستند، جزوي از دولت به شمار مي‌آيند.
سواي از اينكه چه انگيزه‌هايي باعث شد كه حاكميت به فكر خلق 9 دي بيفتد، بايد پرسيد كه چرا تلاش مي‌كند كه اين روز به زعم خودش به روزي فراموش‌نشدني تبديل شود. باز هم جواب ساده‌اي كه مي‌توان به اين پرسش داد اين است كه وقتي مردم در خلق چيزي شركت نداشته باشند، بديهي است كه آن چيز را اهميت ندهند و در خاطره‌شان محفوظ نگاه ندارند. و حاكميت بر اين امر واقف است. به همين سبب، تمام تلاش خود را مي‌كند تا چيزي را كه خود «حماسه» مي‌خواند، به مردم هم بقبولاند، غافل از اينكه مردم با دستور و بخشنامه، هيچ چيزي را باور نمي‌كنند، چه برسد به اينكه دروغي را حماسه بخوانند. اگر قرار بود اين مردم، به حماسه‌هاي دروغين تن دهند، اكنون بايد از «حماسه فتح ايران به دست مغولان» يا حماسه‌هاي دروغين ديگري كه حكام ظالم آنها را ساخته بودند خبري بود، حماسه‌هايي كه نه تنها پيروزي به ارمغان نياوردند، بلكه شكست‌هايي بيش نبودند.
يك سال پس از 9 دي 88، دولت و حاكميت تلاش مي‌كند به روش‌هاي گوناگون نشان دهد كه اين روز، يك روز ماندگار در تاريخ معاصر ايران است. و عجب بلندپروازي ناشيانه‌اي! نبايد بيمناك بود. اين آدم‌ها و حكومت‌ها نيستند كه براي تاريخ تصميم مي‌گيرند، بلكه اين تاريخ است كه با عبور از اين آدم‌ها و حكومت‌ها، خودش تصميم مي‌گيرد كه چه روزي را به نيكي ثبت كند و چه روزي را ننگين. و يك سال براي قضاوت تاريخ بسيار اندك است.
پيشنهاد ثبت حماسه 9 دي در كتب درسي
فارس، خبرگزاري وابسته به سپاه پاسداران اعلام كرد كه معاون آموزش متوسطه وزير آموزش و پرورش گفته است كه بايد حماسه 9 دي در كتاب‌هاي درسي دانش‌آموزان به عنوان يك روز ماندگار ثبت شود.
ابراهيم سحرخيز در مراسم نمادين نواخته شدن زنگ بصيرت در يكي از مدارس تهران، اظهار داشت: «حماسه 9 دي ياد‌آور خروش ملت ايران در دفاع از ولايت فقيه و حمايت از علي زمان خود در برابر افرادي است كه فضاي غبار‌آلود فتنه، چشم بصيرت را از آنها گرفته است.»
وي در ادامه بيان كرد: «ملت ايران در روز نهم دي ماه سال گذشته از امتحاني بزرگ، سرافراز بيرون آمدند و امروز روز گراميداشت نهم دي ماه به نام روز «بصيرت» نامگذاري شده است.»
به كارگيري اصحاب قلم و رسانه براي ثبت 9 دي
همچنين انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان كه به منظور مقابله با انجمن صنفي روزنامه‌نگاران تأسيس شده و كاملن وابسته به حاكميت است، طي بيانيه‌اي به مناسبت آن‌چه «حماسه تاريخي 9 دي» خوانده است، اعلام كرد: «اصحاب قلم و رسانه عزم خود را براي ثبت حقيقت 9 دي جزم كرده‌اند.»
اما مشخص نيست كه اين اصحاب قلم و رسانه مورد اشاره انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان، چه بخشي از تمامي اصحاب قلم و رسانه‌ي ايران را تشكيل مي‌دهند.
در خبري مشابه، يك نويسنده نزديك به دولت نيز با ادبياتي دستوري گفته است كه «نويسندگان حماسه 9 دي را در قالب‌هاب ادبي ماندگار كنند.»
ابوالفضل طاهر‌خاني، در گفت‌وگو با فارس، گفته است: «بنده در 9 دي به هر كجا كه مي‌نگريستم، جمعيتي را مشاهده مي‌كردم كه مشتاقانه حضور يافته بودند، چرا كه ملت ايران، ملتي آگاه، بيدار و همواره پشتيبان ولايت و ارزش‌ها هستند و هيچگاه فريب دشمنان را نمي‌خورند كه دچار تفرقه شوند.»
اين‌ها نمونه‌هايي از تلاش شبانه‌روز حاكميت براي حماسه جلوه دادن 9 دي است؛ اين تلاش‌ها هر چند هزينه‌هايي را براي ملت در پي دارد، اما در دراز مدت حتا خود دولت بي‌حوصله‌تر از آن است كه به اين موارد توجه كند و پيگيري كند، چه برسد به مردم. و عملن مثل آبي كه در هاون كوبيده مي‌شود، بي‌نتيجه است.
قضيه «9 دي» نيز يكي از اين جشن‌ها و حماسه‌هاي ساختگي است: «حماسه 9 دي سال88 حمايت از حريم ولايت و پاسخي محكم به فتنه‌جويان و حرمت شكنان عاشورا بود.» اين جمله‌اي است كه امروز يكي از روزنامه‌هاي دولتي چاپ تهران نوشت. حماسه محصول و زاييده ايستادگي، مقاومت و مجاهدت يك ملت است، و نه يك دولت. در واقع هيچ دولتي، هر چند سياست‌ورز و عادل باشد، نمي‌تواند حماسه توليد كند. حماسه‌ي دولتي، حماسه نيست، دروغ است. چطور ممكن است كه حماسه‌اي بدون مشاركت مردمي خلق شود؟ شايد كسي بپرسد پس آن تعدادي كه روز 9 دي سال گذشته در ميدان انقلاب تهران جمع شده بودند مردم نبودند؟ جواب بسيار ساده است. آري مردم بودند، اما بخشي از مردم كه با تدبير و مديريت دولت به ميدان آمده بودند و در حقيقت اين بخش از مردم كه سياهي‌لشكر دولت هستند، جزوي از دولت به شمار مي‌آيند.
سواي از اينكه چه انگيزه‌هايي باعث شد كه حاكميت به فكر خلق 9 دي بيفتد، بايد پرسيد كه چرا تلاش مي‌كند كه اين روز به زعم خودش به روزي فراموش‌نشدني تبديل شود. باز هم جواب ساده‌اي كه مي‌توان به اين پرسش داد اين است كه وقتي مردم در خلق چيزي شركت نداشته باشند، بديهي است كه آن چيز را اهميت ندهند و در خاطره‌شان محفوظ نگاه ندارند. و حاكميت بر اين امر واقف است. به همين سبب، تمام تلاش خود را مي‌كند تا چيزي را كه خود «حماسه» مي‌خواند، به مردم هم بقبولاند، غافل از اينكه مردم با دستور و بخشنامه، هيچ چيزي را باور نمي‌كنند، چه برسد به اينكه دروغي را حماسه بخوانند. اگر قرار بود اين مردم، به حماسه‌هاي دروغين تن دهند، اكنون بايد از «حماسه فتح ايران به دست مغولان» يا حماسه‌هاي دروغين ديگري كه حكام ظالم آنها را ساخته بودند خبري بود، حماسه‌هايي كه نه تنها پيروزي به ارمغان نياوردند، بلكه شكست‌هايي بيش نبودند.
يك سال پس از 9 دي 88، دولت و حاكميت تلاش مي‌كند به روش‌هاي گوناگون نشان دهد كه اين روز، يك روز ماندگار در تاريخ معاصر ايران است. و عجب بلندپروازي ناشيانه‌اي! نبايد بيمناك بود. اين آدم‌ها و حكومت‌ها نيستند كه براي تاريخ تصميم مي‌گيرند، بلكه اين تاريخ است كه با عبور از اين آدم‌ها و حكومت‌ها، خودش تصميم مي‌گيرد كه چه روزي را به نيكي ثبت كند و چه روزي را ننگين. و يك سال براي قضاوت تاريخ بسيار اندك است.
پيشنهاد ثبت حماسه 9 دي در كتب درسي
فارس، خبرگزاري وابسته به سپاه پاسداران اعلام كرد كه معاون آموزش متوسطه وزير آموزش و پرورش گفته است كه بايد حماسه 9 دي در كتاب‌هاي درسي دانش‌آموزان به عنوان يك روز ماندگار ثبت شود.
ابراهيم سحرخيز در مراسم نمادين نواخته شدن زنگ بصيرت در يكي از مدارس تهران، اظهار داشت: «حماسه 9 دي ياد‌آور خروش ملت ايران در دفاع از ولايت فقيه و حمايت از علي زمان خود در برابر افرادي است كه فضاي غبار‌آلود فتنه، چشم بصيرت را از آنها گرفته است.»
وي در ادامه بيان كرد: «ملت ايران در روز نهم دي ماه سال گذشته از امتحاني بزرگ، سرافراز بيرون آمدند و امروز روز گراميداشت نهم دي ماه به نام روز «بصيرت» نامگذاري شده است.»
به كارگيري اصحاب قلم و رسانه براي ثبت 9 دي
همچنين انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان كه به منظور مقابله با انجمن صنفي روزنامه‌نگاران تأسيس شده و كاملن وابسته به حاكميت است، طي بيانيه‌اي به مناسبت آن‌چه «حماسه تاريخي 9 دي» خوانده است، اعلام كرد: «اصحاب قلم و رسانه عزم خود را براي ثبت حقيقت 9 دي جزم كرده‌اند.»
اما مشخص نيست كه اين اصحاب قلم و رسانه مورد اشاره انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان، چه بخشي از تمامي اصحاب قلم و رسانه‌ي ايران را تشكيل مي‌دهند.
در خبري مشابه، يك نويسنده نزديك به دولت نيز با ادبياتي دستوري گفته است كه «نويسندگان حماسه 9 دي را در قالب‌هاب ادبي ماندگار كنند.»
ابوالفضل طاهر‌خاني، در گفت‌وگو با فارس، گفته است: «بنده در 9 دي به هر كجا كه مي‌نگريستم، جمعيتي را مشاهده مي‌كردم كه مشتاقانه حضور يافته بودند، چرا كه ملت ايران، ملتي آگاه، بيدار و همواره پشتيبان ولايت و ارزش‌ها هستند و هيچگاه فريب دشمنان را نمي‌خورند كه دچار تفرقه شوند.»
اين‌ها نمونه‌هايي از تلاش شبانه‌روز حاكميت براي حماسه جلوه دادن 9 دي است؛ اين تلاش‌ها هر چند هزينه‌هايي را براي ملت در پي دارد، اما در دراز مدت حتا خود دولت بي‌حوصله‌تر از آن است كه به اين موارد توجه كند و پيگيري كند، چه برسد به مردم. و عملن مثل آبي كه در هاون كوبيده مي‌شود، بي‌نتيجه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر