۱۳۸۸ اسفند ۲۱, جمعه

روزنامه افغاني: كل( گر) اگر طبيب بودي، سرخود دوا نمودي

سايت روزنامه افغاني 8 صبح: احمدي نژاد، رييس جمهور نام نهاد ايران، كه با يك تقلب خيلي بي سابقه و نيز سركوب خونين معترضان توانست بر اريكه قدرت بنشيند، در اولين سفري كه پس از اين پيروزي بي افتخار به افغانستان داشت گفت كه مبارزه با تروريزم با نيروي نظامي منظم امكان پذير نمي شود، مبارزه با تروريزم كار اطلاعاتي مي خواهد. وي قبل از آغاز اين سفر اعلام كرده بود كه «در شرايط جديد منطقه، ايران براي حل مشكلات افغانستان و بيرون رفتن اشغالگران از اين كشور، ابتكاراتي دارد». وي هم چنان گفت كه «لازم است براي بيرون رفتن اشغالگران و بيگانگان، از منطقه تصميم هاي لازم گرفته شود». آقاي احمدي نژاد هنوز هم فكر مي كند بر مردم افغانستان حق قيموميت و ولايت دارد و مي تواند بدون مراجعه به راي و نظر آنان به نمايندگي از آنان حرف بزند و به جاي آنان تصميم بگيرد؛ همان گونه كه به عوض مردم ايران، سخن مي گويد و خود را به عنوان رييس جمهور منتخب ايران معرفي مي كند.

آيا ايشان از مردم افغانستان پرسيده اند كه نيروهاي بين المللي مستقر در افغانستان را اشغالگر و بيگانه مي دانند يا نه؟ البته حضور و استقرار نيروهاي خارجي براي هيچ افغاني گوارا نيست ولي آنان هرگز نمي خواهند به گذشته دردناك و فلاكت باري برگردند كه خودي هاي تندخو و خونريز و شكنجه گر و بيگانه با هر ارزش انساني بر آنان حاكم باشدن و به زبان شلاق و شكنجه و گلوله و كيبل با آنان سخن گويند. تازه آقاي احمدي نژاد بايد در نظر داشته باشند كه در ايجاد چنين وضعيتي، حكومت هاي ايران و ساير كشورهاي برادر نيز نقش داشته اند. دخالت هاي گسترده پاكستان و كشورهاي حوزه خليج فارس كه در نهايت به ايجاد گروه منحط و جاهل و آزادي ستيز طالبان منجر شد، از آن رقابتي مايه مي گرفت كه صدور انقلاب و حمايت بيدريغ از نيروهاي خرافه پرست و جاهل و بي باور به مردم، توسط حكومت هاي آزادي كش ايران، آغازش بود. مردم افغانستان نمي خواهند قرباني جنگ هاي بي سرانجام يا بدفرجامي شوند كه پس از سقوط رژيم وابسته به شوروي، كشور را به خاكدان و ويرانه بدل كرد و تنها در شهر كابل بيشتر از 60 هزار انسان را از بين برد و تمام زيرساخت هاي مادي و معنوي ما را از ميان برداشت.

"كل اگر طبيب بودي، سرخود دوا نمودي". بگذاريد مردم افغانستان، خود شان در مورد سرنوشت خودشان تصميم بگيرند. اين مردم ديگر صغير نيستند تا به سرپرست و قيم خود منتصب نياز داشته باشند. اگر شما به حق حاكميت مردم ما احترام داريد، بگذاريد مردم ما تصميم بگيرند. اين جا افغانستان است و نه تربيون و سكوي تبليغاتي شما كه بخواهيد در واكنش هاي رقيبانه، مشكلات خودتان را حل و فصل كنيد. پيشنهاد كار اطلاعاتي نيز پيشكش خودتان، كشور ما زندان آزادي خواهان و مدافعان حقوق بشر وديگر انديشان نيست. تجربه گرفتاري عبدالمالك ريگي براي شما خوش آيند است، باشد اما از ياد نبريد كه، خيلي ها گرفتاري ريگي را محصول يك تباني و معامله پيچيده در سطح منطقه و حتا جهان مي دانند. گفته مي شود كه در اين معامله و سازش استخبارات پاكستان و برخي از كشورهاي عربي و... نيز دست دارند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر