۱۳۸۸ بهمن ۲۹, پنجشنبه

رضا پهلوی به نیروهای انتظامی و سپاه و بسیج: نیروی ضربتی مافیای حکومتی نباشید و به مردم بپیوندید!

22 بهمن- رضا پهلوی در گفتگو با ژان خاکزاد خبرنگار رادیو فردا با تأکید بر اینکه «کشور ما امروز آبستنی یک سلسله حوادث بسیار مهم است» گفت: «مسئله خیلی عمیق تر و فراتر از از این نظام می رود. ما در جستجوی آينده ای هستيم که در آن حاکميت مردم، آزادی، برابری، حکومت قانون، عدالت و تمام مواردی که در اعلاميه حقوق بشر هست که به چنين نظامی دست پيدا کنيم که واقعاً يک دموکراسی راستين در کشورمان داشته باشيم، که قطعاً اين نظام پاسخگوی درخواست ها و انتظارات نيست.» رضا پهلوی با پشتیبانی از جنبش سبز افزود: «برداشت من از سبز در قالب يک خواسته اساسی جامعه است برای حقوقش، برای حاکميتش، برای آزاديش. جوانان ما که اينقدر شجاعانه دارند در خيابان های ايران کشته می شوند و گلوله می خورند از نيروهای ضربتی، مطمئناً به خاطر يک اصول عميق تر مبارزه می کنند تا فقط نتيجه يک انتخابات. به نظر من خواسته اصلی اکثريت اين جريان رسيدن به يک وضعيتی است ک به اعتقاد من فراتر از اين نظام خواهد رفت.» وی سپس با خطاب قرار دادن نیروهای نظامی و انتظامی از جمله سپاه و بسیج گفت: «انتقال اين حکومت به يک حکومت ديگر در قالب يک جريان غيرخصومت آميز، فقط می تواند با شرکت خود اين نيروهای انتظامی انجام شود.» رضا پهلوی با اشاره به نیروهایی که بدنه نظام را تشکیل می دهند افزود: «امروز من می گويم اولاً که آينده صد در صد برای کسانی که در اين نظام گير کرده اند و ديگر اعتقاد ندارند و خيلی هايشان هستند امروز، چه در بدنه سپاه و چه در بقيه جريان ها که ديگر اعتقادی به اين نظام ندارند که زمانی فکر می کردند در جهت منافع مردم خواهد بود، امروز می توانند به جرگه مردم بپيوندند و نبايد فکر کنند که با از بين رفتن اين حکومت، آينده آنها نيز در خطر است. برعکس جای خودشان را در اجتماع و آينده کشور حتماً خواهند يافت و نقش بسيار بارزی در اين انتقال قدرت خواهند داشت و بايستی به اين مسئله اعتقاد داشته باشند.» رضا پهلوی به آنها اطمینان داد: «به جز آن اقليت ذينفع در باقی ماندن اين حکومت، آن مافيای حکومتی که مملکت ما را سی سال است دارد می چاپد و کوچکترين اهميتی به مردم ايران و خوشبختی مردم ايران ندارند و اصلاً به ايران کار ندارند، بدانند آن اقليت محدود فقط در راس نشسته و به اميد اين نشسته اند که يک نيروی ضربتی اينها را در قدرت نگاه دارد. در صورتی که جای اينها در بدنه جامعه است، در آغوش جامعه است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر