«من از خاطره فرزند شهيد غلامرضا رهبر آزرده شدم و اصل و فرع اين جايزه را به خانواده وي اهدا مي‌كنم. ما هر چه داريم از امثال غلامرضا رهبرها داريم.»
به گزارش خبرآنلاين، اين جملات بخشي از حرف‌هاي حميد فرخ‌نژاد در اختتاميه يازدهمين جشنواره بين‌المللي فيلم دفاع مقدس بود، جشني كه بالاخره بعد از دو جشن سينمايي «فجر» و «خانه سينما» فارغ‌التحصيل 41 ساله كارگرداني تئاتر از دانشگاه تهران را «ديد» و برگزيد.
فرهان «عروس آتش» كه سال گذشته هوشنگ ستاري «به رنگ ارغوان» و درياقلي «شب واقعه» بود و بازي‌هاي درخشانش با همان «ترش و شيرين» هميشگي نگاه‌هاي شيطنت‌آميز و عصبانيت‌هاي دوست‌داشتني، به باور اغلب اهالي سينما، او را شايسته دريافت سيمرغ كرده بود، كمي بدشانس است، و در بد زمانه‌اي با تغيير خط قطار فرهنگ در دوره انتخابات، كمي سياسي شد.
خودش البته درباره جايزه نگرفتنش اعتقاد جالبي دارد: «شايد يك زماني براي جايزه جشنواره بيشتر از امروز اهميت قائل بودم. به هر حال هر بازيگري دوست دارد تحسين شود و براي بازي‌اش ارزش قائل شوند ولي الآن برايم فرق چنداني نمي‌كند. يك جورهايي به اين بازي عادت كرده‌ام. گاهي با خودم فكر مي‌كنم كه آيا واقعاً تحسين چنين آدم‌هايي و جايزه چنين جشنواره‌‌هايي به اين همه كشمكش و هياهو مي‌ارزد؟ تقريباً مطمئن شده‌ام كه با خودم مشكل دارند، نه با بازي‌ام.»
حالا اما قاسم «ارتفاع پست» جمعه شب در تالار وحدت به خاطر بازي در فيلم‌هاي «دموكراسي تو روز روشن» و «شب واقعه» لوح تقدير بهترين بازيگر مرد را از دست علي نصيريان گرفت اما جايزه‌اش را به خاطر يك خاطره اهدا كرد.
وقتي در بخش مستند جشنواره، جايزه اول به فيلم «روزي شبيه ديروز» به كارگرداني محسن قيصري اهدا شد، او هنگام دريافت اين جايزه خاطره‌اي از غلامرضا رهبر تعريف كرد؛ خاطره‌اي كه فرخ‌نژاد با شنيدنش متاثر شد و جايزه‌اش را اهدا كرد: «غلامرضا رهبر، در زمان جنگ برگ ماموريت نداشته در عميلات كربلا 5 شهيد مي‌شود و به دليل نداشتن اين برگه شهيد محسوب نمي‌شود اما به تازگي نام وي را به عنوان شهيد درجه 2 مطرح كرده‌اند! فرزند اين شهيد روزي از از من پرسيد شهيد در جه دو يعني چه؟»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر