«من می‌ترسم، برای تو، خودم، ایران و مردمانش»

نامه بهمن احمدی امویی، از زندان اوین به همسرش ژیلا بنی یعقوب:‌ حقیقتش را بخواهی گاهی من می‌ترسم، برای تو، خودم، ایران و مردمانش. از این دولت کمتر دور اندیشی و تفکر دیده‌ایم و همین است که بیشتر نگرانم می‌کند. خیلی شب‌ها خوابهای بد و ترسناک می‌بینم. دیگران هم همینطورند. بیشتر خواب‌ها حول و حوش جنگ، درگیری، و اعدام است... احساس می‌کنم در برابرمان چشم انداز بی‌انتهایی وجود دارد، چشم‌اندازی که مبهم و گاه تیره و تار است، انگار کشور نیز به یک زندان بزرگ تبدیل شده است.